بالاخره رسید..
هدیه ای که قرار بود روز مرد به آقای شوورم اهدا کنم.
از اونجایی که من خودم تنها مناسبتی که برام خیلیییی حائزِ اهمیته و کوتاهی خانواده، برابرِ رد کردنِ خطِ قرمزِ من. (والبته اونقدر برام مهمه که از قبل به آقای شوور اطلاع ونیاز شد هشدار هم میدم) تبریک روز زن هست. دیگه بقیه مناسبت ها واقعا برام مهم نیست،حتی اگه فراموش بشه .اگر چه از وقتی مریم بزرگ شده حتی تولدم هم سوپرایز میشم، دیگه روز مادر که خاطره انگیز میشه...
چون من به آقام تاکید کردم حتی اگه به تبریک ساده و یه شاخه گل بسنده بشه ولی این روز نباید نادیده یا فراموش بشه. و از اونجایی که(هر چه برای خود می پسندی برای شوور هم بپسند) منم این روز مرد همیشه اولویت اولِ زندگیمه و هر سال سعی کردم یه تنوعی به خرج بدم.

یه ذکر رو خیلی دوست دارم و برام خیلی ارزشمنده و برای کسانی که خیلی دوسشون دارم و برام مهمن این ذکر رو براشون پیامک میکنم بخونند . حتی از دوستم خانم صانعی عزیز خواستم با خطِ قشنگشون یه تابلو از این ذکر برام بنویسند که گذاشتم تو اتاق خوابم.
امسال مصمم شدم برای روز مرد، آویز ماشینِ همین ذکر رو هدیه بدم /اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِی دِرْعِکَ الْحَصِینَةِ الَّتِی تَجْعَلُ فِیهَا مَنْ تُرِیدُ/

با اینکه به خاطر سردردم و یکم ضعیف شدن چشمهام ،گوشی کمتر دست میگیرم اما ناگزیر چند ماه روزی یکی دوساعت اکسپلور اینستا رو زیر و رو کردم تا بالاخره پیجی که مدِ نظرم بود رو دیدم و بهشون سفارش دادم. جالب اینجاست اسم پیج ، همنامِ خودمم بود. دیگه گفتم یه سویچ ماشین هم،  / جای تو در جانِ من است/
رو هم بسازند که دیگه هدیه ام دلبرتر بشه

ولی خب قسمت نشد برای روز مرد اهدا بشه و من ناگزیر برای شوور هدیه ثابت رو خریدم و صبر کردم تا این هدیه هم آماده بشه .

و امروز بدستم رسید.

.....

.....

......